Twittercolumns

Een twittercolumn is: een gedachte/gevoel/gebeurtenis gevangen in 126 tekens, afgesloten met #twittercolumn. Samen zijn dit exact 140 tekens, de hoeveelheid karakters die een tweet maximaal kan bevatten. Bedacht door Diana van Ewijk @DianaVanEwijk

Hier verzamel ik mijn Twittercolumns. Regelmatig zal er iets bijkomen, hoewel ik niet altijd de inspiratie vind om iets leuks te schrijven. Gelukkig heb ik dan de kinderen nog. Dat zou inspiratie genoeg moeten zijn.

Schetterend van blijdschap grijpt de verkouden peuterchimpansee de camera van de nietsvermoedende dierentuintoerist. Snotaap. #twittercolumn
Wild slaat de hooggehakte vrouw in Armani jurk om zich heen. De aanvallende vlieg kaapt haar charme op 'n zonnige boulevard. #twittercolumn

"Wauw mama, kijk!" gilt de peuter wild wijzend met haar kleine vinger. Ik kijk naar 'n stoere kano op 'n oeroude auto. "Vis!" #twittercolumn


Kindergelach vult ons huis. De peuter en de dreumes racen jolig rond. Dan rennen ze de hoek om en ontmoeten elkaar. Frontaal.


"Kindje sapen, dlinken melluk!" zingt de peuter terwijl ze kijkt of ik luister. Dan juicht ze stralend: "Goed zooo! Hè mama?"
Ik moet je nu verlaten, het licht streelt reeds m'n wang. 't Is tijd voor m'n bureaustoel, in plaats van 't bed, ben ik bang. #twittercolumn 


Ze kijkt dromerig naar wit schuimende golven, verzonken in gedachten vol plannen die niet verder komen dan dat. Tijd vergaat.

Mijn koffie dampt door de kou op het balkon. Kraaien sakkeren bij het herbezinnen van hun dag. Heerlijk, het is 'Feierabend'!

De hapjes zijn in no time verorberd, de wijn is erin gegoten. Synchroon werken we alle telefoontjes af. Gezellige verjaardag.

Bergmarathon. Lachend loopt ze voorbij. Haar vlechten dansen bij iedere stap die ze zet. Fier roept haar borst: "1374 Heidi".

Eén man op 'n maaimachine, drie vrouwen met 'n hark. De geur van gras en zweet vindt mij. Hooitijd in de zinderende Alpenzon.

De peuter springt, lacht en d'r krullen dansen. "Een bloem ontluikt zich soms minder snel. Kan ik jouw ontluiking vertragen?" #twittercolumn

"Kijk mama, kijk!" roept de peuter. Ik draai me om en mijn adem stokt, ik slik en zeg: "mooi getekend op m'n protocol hoor!" #twittercolumn

"Hé! Telefoon!" roept de peuter wijzend naar 'n portret aan de muur in het grote berenboek. Uitspraak van generatie Facetime. #twittercolumn

Haar hand drukt stijf tegen de fossiele camera die aan 'n riempje om haar lijf hangt. Haar gelaat strak. Ontspannen toeriste? #twittercolumn

"Mama gaat even weg." "Hmhmm", knikt de peuter, legt haar boterham neer en zegt dan met haar chocolademond: "Even knuffelen!" #twittercolumn

De peuter in de hoek luistert aandachtig naar mijn best goeie preek. Dan klimt er een kikker in mijn keel. Welkom 'exorcist'. #twittercolumn

Vanachter de deur galmen op een zelfverzonnen melodie onbegrijpelijke woorden. Libretto van een peuter. Onbetaalbaar vermaak. #twittercolumn

Zwartgeklede heren met pijpenkrul en dito zoons kuieren langs balkons waar gepruikte moeders hun dochters tonen. Vleeskeuring #twittercolumn

De tijd dringt. "We komen te laat!" denk ik, terwijl ik peuter help om haar beton geworden pap snel naar binnen te schuiven. #twittercolumn

Ze ziet zichzelf in 't raam en veegt 'n lok van d'r voorhoofd. De pretentieuze peuter draait dan 16, nee, wel 25 pirouettes! #twittercolumn

Bedtijd. Lezen, kriebelen, zingen en vier woordjes in je oor. Dan maakt m'n hart 'n sprongetje als ik hetzelfde van jou hoor! #twittercolumn

 Eén kreet, één seconde. Meer is er niet nodig om alles op scherp te zetten in mijn lijf. De baby heeft me nodig. Nachtouder. #twittercolumn

Verlaten balkon. Louter twee knoppen bekennen kleur. Hun vrienden laten de kopjes hangen in de hoosbui. Ontluiking vertraagd. #twittercolumn 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten